We verlaten deze ochtend de parkeerplaats bij het ‘Blue Lake vrij vroeg. De twee dames naast ons hadden al een duik in het meer genomen. De watertemperatuur was goed, zeiden ze. Deze twee Duitse jonge vrouwen reisden al 6 maanden door New Zealand en hebben nog twee maanden tegoed voordat ze weer naar huis en universiteit gaan. Die laatste twee maanden worden in Zuid Oost Azië doorgebracht, Singapore, Maleisië, Thailand en Vietnam. Maar vandaag rijden ze naar Auckland, het geld is op en er kan gewerkt worden op, naar ik later aanneem, een boerderij met zoete aardappelen. Het is vrij eenvoudig om aan werk te komen, een telefoontje en je kunt komen en beginnen.
Wij rijden naar Rotorua en belanden uiteindelijk bij het museum dat echter gesloten is vanwege aardbevingsgevaar. Om 11 uur is er een gratis rondleiding over het terrein. Met een Française, twee Britten, twee Australiërs en wijzelf is het een internationaal groepje dat luistert naar een oudere, zeer kwieke, dame, oorspronkelijk uit Noord-London. Een mooi verhaal over de ontdekking van Rotorua door Maori, het ontstaan van de badplaats als vervanging van de trekpleister die de witte en roze terrassen ooit vormden voor de verdwijning onder water en de ombouw van het museum tot aardbevingsveilig gebouw.
Museum, gesloten ! 
Clubhuis en croquet veld 
Museum, voormalig kuuroord 
Twee ploegen spelen croquet 
Warmwaterbron midden in de stad 
Zijkant museum 
Croquet clubhuis 
Toegangspoort, in de vorm van een kroon 
Theehuis 
Muziektent 
Warm water bron, 100 C 
Badhuis
We rijden na de rondleiding naar een schiereiland in het Rotorua meet, Vlak na het Sulfur Lake en gebruiken daar de lunch met uitzicht op het meer, de zwanen en de sculpturen van de ‘Sulphur Lake Sculpture Trail’. De zon schijnt en we zoeken onze volgende bestemming.
Terwijl we op weg zijn naar Hot Water Beach begint het flink te regenen. Niet leuk op de bochtige bergwegen. In het dunbevolkte gebied kom je vaak pas na 20, 30 km een brandstofpomp tegen. Tank je niet op tijd dan kun je pech hebben en flink moeten omrijden zoals wij.
Wij komen om 6.30 uur aan en halen de lokale fish and chips als avondeten. We horen dat het tussen 2 en 6 eb is, de tijd om aan het strand te zijn voor een warm bad. Dat is of twee uur ‘s-nachts of twee uur ‘s-middags. We kiezen voor de middag! Maar dat is pas morgen.