Vandaag is Leny’s programma echt van start gegaan. Ik heb op Facebook, toen ik daar nog op zat, gezien dat al haar vriendinnen en vrienden gefotografeerd werden halverwege een wandeling in de brandende zon van Sydney’s noordkust. Daar is dus blijkbaar geen ontkomen aan en toen ze afgelopen donderdag bij het ophalen vermeldde dat er een programma klaar ligt, wist ik genoeg. In de ochtend zijn we nog even op ons gemakje langs de zee wezen wandelen. Koffie gedronken en geluncht in Collaroy Beach club. En gekeken naar de hanggliders. In afwachting van wat onvermijdelijk gaat komen.
Stipt om half drie zijn we terug op the Avenue. Tegelijkertijd komt Leny binnenvallen. We vertellen dat we tot aan de Longreef gelopen hebben en het programma wordt direct aangepast. Schoenen aan en weg zijn we. In de Suzuki Swift. Een eerste hart conditie test. We overleven het en starten een prachtige wandeling naar Manly beach. In Manly beach wacht ons de beloning, zegt Rob die we maar moeten geloven. De foto’s worden gemaakt op de belangrijke punten. We vragen onderweg aan een stel met een kinderwagen, die gaan er niet makkelijk met je camera vandoor, om van ons vieren een foto te maken. Even later zien we een leguaan en in de opstopping die dat veroorzaakt ontmoeten we Rob’s zus Lisa heel toevallig. Toevallig, ook omdat we het diezelfde ochtend nog over haar hebben gehad en Rob’s broers en zuster nogal ver weg wonen.
Manly beach is vol. Er is een markt en er is onze beloning in de vorm van een drankje. Een heerlijke smoothie, water van de zaak en een stoel. Het is ook behoorlijk warm intussen. We ontmoeten een dame van Italiaanse komaf die Leny kent van haar Bikram Yoga sessies. Ik zie in Leny grote overeenkomsten met haar vader, ook mijn vader, onze vader dus eigenlijk, die ook Jan en alleman aansprak en kende. Heerlijk om te zien dat ze zo mooi geïntegreerd is in Collaroy. Na 35 jaar, maar toch.
Bij thuiskomst verfrissen we ons. Het programma viel eigenlijk heel erg mee. Ook voor Rob en hij start snel met het bereiden van een vegetarische maaltijd. Vanavond is het rosé avond. Én de avond om de familieverhalen op te halen en nieuwe onbekende verhalen te vertellen. Onderwijl genieten we van een heerlijke maaltijd. En ik geniet extra in de wetenschap dat Christian’s nieuwe CV hem nu al een gesprek opgeleverd heeft met een bedrijf. We gaan vanavond iets later naar bed, morgen gaat de Wintertijd in in Australië (en ook New Zealand).