8 april, Bondi beach

We ontbijten snel. Voor de rest van de wereld is mijn verjaardag nog niet begonnen, maar er is wel een felicitatie van Reddy,Jeanne Wirken, Jet,Hans en Peter via WhatsApp en Toos via een reactie op een vorig bericht. Vandaag gaat het 32 C worden en Het Programma is geheim. We rijden met de auto over de Harbour Bridge. Ondertussen krijg ik de opdracht Leny’s telefoon met de Bluetooth van de auto audio installatie te verbinden. Zelfs met de handleiding erbij lukt het niet! Zou het dan toch de leeftijd zijn? Je hoort dat wel eens, dat oudere mensen niet goed met bijvoorbeeld hun laptop kunnen omgaan. Daar bestaan supportgroepen voor! Terwijl ik het opgeef met Bluetooth is Leny het Centennial Park ingereden, ik moet opletten van haar! Vergelijkbaar met Central Park New York en meer. Inderdaad de moeite waard, helaas geen fotomomenten: geen tijd. Later blijkt dit alles een afleidingsmanoeuvre te zijn. We rijden verder, worden gewezen op de plaats waar ze eerder woonde en parkeren tenslotte bij een grote begraafplaats. Er staat een muur omheen met daarin een open hek. Rob citeert een komiek: er is een afsluiting van een plaats waar niemand in wil, en de mensen die er liggen kunnen er niet uit! Op het eind van de straat en kerkhof is een klif en daarna de oceaan.
In de verte ligt Bondi Beach. Wereldberoemd, staat in alle reisgidsen, moet je gezien hebben. We lopen er heen, het gaat op en neer en langs allerlei mooie baaien. Veel surfers, veel zonaanbidders. En als er een is, nemen we de moeilijke weg. Bondi Beach is een zandstrand, geen bomen aan de boulevard voor een beetje schaduw. Wij vergelijken en vinden Manly Beach met voorsprong beter. Aan het einde van de boulevard is een eetgelegenheid waar alleen locals komen. De bussen met Chinese touristen blijven daar uit de buurt. We genieten van een heerlijke lunch als Beloning.