Om 11 uur vertrekken we van onze camping in Christchurch. We besluiten naar Hanmer Springs te gaan, een rit van 150km. Maar eerst nog wat inslaan bij Countdown want we willen nu wel eens zelf koken. De vis gisteren in het restaurant in Christchurch was duur gezien wat er op tafel werd gezet. Dat kunnen we zelf goedkoper en minstens zo lekker. En ik kan dit, nu ik dit schrijf, beamen. De supermarkt was ons gisteren opgevallen en slechts een klein eindje van de camping af. Dan blijkt de camper plots flink hoog en lang. We passen niet in de parkeer garage en niet op een normale parkeerplaats. Na twee rondjes om het blok vinden we een plaats in een uiterste hoek.
Het regent vandaag. En hoe dichter we bij Henmer Springs komen hoe meer regen. Op 6 km van Henmer Springs zien we een aantal campers staan en hoewel we gokken op een bewaakte camping gaan we toch even kijken of dit was is. Pech, het is met een hek afgesloten en alleen toegankelijk voor leden van een club. We rijden door naar Henmer en stoppen bij de grootste camping. Omdat we tijd genoeg hebben besluiten we toch nog maar even een andere vrije camping te bekijken. Ongeveer 6 km, maar wel terug. We komen aan op een kampeerplaats aan het water, aan de andere kant van de weg is de afgesloten kampeerplaats van hierboven. Er staan twee kleine tentjes, verder niets. We zetten een kopje thee en bekijken de weerberichten en de ligging van de andere kampeerplaatsen. Wat maakt Henmer de moeite waard? Wordt het één nacht, of meer in Henmer?
We rijden terug naar Henmer, door Henmer en de weg op naar de kleinere bewaakte kampeerplaats. Daar hangt een bordje ‘no vacancies’. Maar er staat geen enkele camper! Aan de andere kant van de weg is ook een kampeerplaats, die wordt niet vermeld in de app CamperMate. Maar heeft voor ons wel een plekje. Niet op het gras, het gras is voor campers niet te berijden wegens de gevallen regen, maar op een stukje asfalt groot genoeg voor 4 campers. De dame aan de receptie geeft ons adviezen over de warm water baden in het plaatsje. Met onze leeftijd kunnen we voor een gereduceerde prijs naar binnen.
Nadat we de staplaats voor de nacht hebben gezien en getest, gaan we op weg voor de warm water bronnen. Het complex, in de ene straat die Henmer Springs is, bestaat uit een receptie voor de toegangskaarten, kleedkamers voor dames en heren apart en een aantal baden in de openlucht. Het is er niet druk, misschien vanwege het weer of anders vanwege het tijdstip. Het is over zessen als we het heerlijke warme water inlopen. Hier houden we het wel even vol.
Het zwavelbad ligt wat achteraf. Het is flink koud met regen, dus even doorzetten. Om dan te ontdekken dat, hoewel ook lekker warm, de zwavel stinkt, heel erg stinkt. Voor de volle behandeling moeten we langs drie baden, de laatste is het warmste en als we daar uiteindelijk uit vertrekken zijn we vuurrood geworden. Lekker douchen, badkleding centrifugeren en terug naar de camper. Loom en hongerig beginnen we, terwijl we luisteren naar de Flying Burrito Brothers en de regen op het dak, aan de maaltijd die, zoals gezegd, uitstekend was.
