5 maart, Portobello

Oh what a night, Wie kent dat niet, van de Four Seasons, 1963. De voorkant van de camper stond lager dan de achterkant. Wij liggen met het hoofd links en de voeten rechts en de zwaartekracht, die hier in dezelfde richting werkt als thuis, doet de rest. Hierdoor en omdat het deze nacht warm was slaapt Tineke nauwelijks. Gisteravond waarschuwde de mevrouw van de camper waar we bijna tegen aan staan, er is 10 cm vrije ruimte, voor het snurken van haar man, maar dat was het niet! We besluiten onmiddellijk en unaniem van deze overvolle site te vertrekken en maken een korte rit naar Portobello, 21 km verder op het schiereiland (Peninsula). Oh wat heerlijk, er is plaats en de plaatsen zijn vlak! We staan op een dikke betonnen plaat. Oh wat een rust, we blijven twee nachten zodat we tijd hebben om morgen Dunedin (spreek uit :doenie din en niet: dunne din!) te bezoeken met de stadsbus lijn 18. Dan doen we overmorgen de pinguïns en de albatrossen.

camper op de dikke betonplaat

Portobello is klein, heel klein. Maar heeft wel een kruidenier. We doen wat inkopen, testen bij thuiskomst het broodrooster en brengen de rest van de middag lezend (Esther Verhoef, Close-up) en rustend (zitbank, salon gedeelte camper) door. We maken een wandeling langs de kust, verkennen de bushalte en snuiven de heerlijke geur van fish and chips van de lokale pub. Oh what a day what a lovely day, Mad Max, Fury Road.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.