Lumsden is een klein plaatsje met 5 tot 600 inwoners die het voormalig stationsemplacement omgebouwd hebben tot een Freedom camping. We zien groene en blauwe lijnen en veel scheve plaatsen. En we willen niet ‘skif’ (= Boerdonks voor scheef) staan of liggen. De camper staat eindelijk goed als er een man op ons afkomt, een vrijwilliger die het geheel overziet, met de mededeling dat het hem spijt en dat de gemeente er een zootje van gemaakt heeft met de aanduidingen maar de met groene lijnen afgebakende plaatsen zijn voor Not Self Contained voertuigen en niet voor campers als de onze. wij moeten op blauw! Alles zeer vriendelijk en begripvol. Dus verhuizen wij ook begripvol naar een ander plekje, mooi recht en met een achtertuin! Een tuin voor de witte wijn met ollienutjes ( = Geldrops voor nootjes).

• 

• 

• 

Het is een koude ochtend als we vertrekken uit Portobello. We zijn bijna eerder op route dan de Duitsers die altijd zo punktlich op tijd weg zijn. Mooi, want we gaan flink inslaan bij de supermarkt in Dunedin en dat kost tijd. De koelkast kan voller en er is plaats gemaakt voor een noodvoorraad witte wijn. Nooit meer zonder. En nog wat ander spul zoals coffee-creamer van de Jumbo, vlokken van Venz en peperkoek. We kopen zoveel dat we een gratis kopje koffie krijgen aangeboden. Één!!!
We rijden via weg nr 1 de stad uit richting zuid-west. We passeren Clinton alwaar deze weg tot Presidential Highway is omgedoopt omdat hij naar Gore voert. Daarna is het weer gewoon de 1.
Tegen half vijf vinden we het genoeg en stoppen in Lumsden. Er staan 5 auto’s. Na het avondeten maken we een rondje over het terrein dat ligt op de hoek van een kruispunt. Het is afgeladen vol met vakantiegangers. Fietsen, motoren, personenauto’s, stationwagens,busjes, campers, grote campers (wij), en heel grote campervans. Wij staan op een relatief rustig stukje, op het andere deel is het veel levendiger. We voelen ons veilig, met zovelen. Morgen rijden we het stukje tot Te Anau en dan meteen door naar de Milford Sound.

• 

• 

• 

•