We nemen maar moeilijk afscheid van Napier en gaan op weg naar Tapo. Dat is in twee uur gepiept en we vinden vrij snel een plekje aan Lake Tapo voor de lunch. De zon schijnt volop maar ook zonder zon is Lake Tapo heel groots.
Tijdens de lunch worden we angstvallig in de gaten gehouden. Een stel verwende meeuwen denkt dat er misschien een makkelijke maaltijd van onze tafel is mee te nemen.
We besluiten door te rijden naar Turangi, een plaats bekend van de visserij op forel. We maken een wandeling naar de lokale golfbaan en spreken daar een Engels echtpaar. Ze maakten de Tongarito crossing en zijn vermoeid na zes uur wandelen. Maar je ziet dan wel vulkanen en die heb je niet in Engeland. Als we het bruggetje maken naar het Engelse parlement dat op ontploffen staat gaan de sluizen open.
