21 Maart, Turangi revisited

We weten het niet meer. Onze app-en geven tegenstrijdige weersinformatie en geen van de app-weersvoorspellingen klopt. Gelukkig maar, want we hadden een mooie dag met wolken en opklaringen. En de plannen van gisteravond zijn in de prullenbak beland. En dat ging zo.
Eerste vraag vanochtend: hoe ontbijten we, wordt het volgens schema de muesli of doen we de full continental met eitjes en sinaasappelsap? Nee,als jij nou een eitje kookt en koffie zet, dan doe ik mijn vrouwen-dingen.
Na het ontbijt vertrekken we snel naar de parking aan het eind van Mangetepopo Road voor een wandeling van max twee uur over het pad van de Tongarito Alpine Crossing, zodat we daarna nog kunnen golfen. Het worden er vijf en een half en we zijn daardoor te laat voor de golf. Maar wat een schoonheid onderweg. De hele route kun je in zes a zeven uur lopen maar dat durven we niet aan. Uiteindelijk zouden we deze tocht ook hebben kunnen lopen. We stoppen vlak voor de lastigste beklimming, die van de Rode krater. Onderweg krijgen we van de tegemoet komende wandelaars informatie die ons steeds weer doet besluiten er nog maar een half uurtje aan vast te plakken. De eerste halte zijn de Soda Springs, voor ons niet erg interessant, maar we kunnen ze van het lijstje strepen. De volgende halte is de South crater. Als we er arriveren ligt er een vlakte voor ons die we moeten oversteken voor de beste uitzichten. En dat doen we braaf. Het hele gebied ademt Lord of the Rings, op kaart staan wel drie gebieden aangegeven. Mordor en Mount Cook onder andere. Pas op de terugweg, als we niet meer zo buiten adem zijn, zien we het vulkaan gebied in zijn volle omvang. De foto’s bewijzen het. Helaas staat de laatste foto vooraan.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.